Pismo Święte

Pismo Święte

niedziela, 1 września 2013

22 niedziela zwykla, czyli chrześcijański savoir vivre?



Liturgia Słowa 22 Niedzieli zwykłej:

Syr 3,17-18.20.28-29 Ps 68 Hbr 12,18-19.22-24a Łk 14,1.7-14

           

Dzisiaj 1 września. Każdemu Polakowi ta data powinna być bliska, jak i pamięć modlitewna o wielu tysiącach bohaterów, patriotów, którzy bronili wolności naszej Ojczyzny. Czy dzisiaj patriotyzm jest modny? Chyba nie, został zepchnięty i ograniczony do wywieszania flagi państwowej i obecności na wyborach. Tymczasem patriotyzm to coś więcej, to ciągła postawa wierności wartościom przodków, to umiłowanie Ojczyzny, to bycie dla Ojczyzny. Czy nas Polaków XXI wieku stać na patriotyzm? Czy stać nas na postawę, jak św. Ojca Maksymiliana Kolbe, św. Edyty Stein czy bł. Michała Kozala?

Liturgia Słowa dzisiejszej niedzieli jest trudna, wymagająca, ale piękna i pełna nadziei. Czytamy u Syracha: „O ile wielki jesteś, o tyle się uniżaj, a znajdziesz łaskę u Pana” (Syr 3,18) i w Ewangelii: „Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony” (Łk 14,11). Te słowa wskazują nam na ogromną potrzebę pokory w życiu człowieka. Dodatkowo czytamy: „Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani zamożnych sąsiadów, aby cię i oni nawzajem nie zaprosili, i miałbyś odpłatę. Lecz kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych. A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych” (Łk 4,12-14). I te słowa wskazują, że Jezus tępi społeczeństwo pyszałków, zamkniętej grupy, tzw. elity, koła wzajemnej adoracji, która zaprasza siebie licząc na odwzajemnienie. Nie ma w tej grupie nikogo ubogiego, nikogo komu uczta by się przydała, dla kogo była by pomocą. Dzisiejsze Słowo Boże lekcja chrześijanskiego savoir vivre’u. Tu nie chodzi o bycie podstępnym, ale pokornym! Psalm nam podpowie: „Ty, dobry Boże, biednego ochraniasz” (Ps 68), biedny to ubogi, to człowiek pokory i pełnego zaufania Bogu.

Bóg jasno pokazuje, że jeśli Jemu zaufasz, jeśli okażesz pokorę, to otrzymasz wszystko, tak wiele, ile nie jesteś w stanie sobie wyobrazić. A jeśli będziesz liczył sam na siebie, jeśli Boga odsuniesz na bok, z pierwszego miejsca w swoim życiu, to będziesz jak dzisiejszy ewangeliczny faryzeusz, który ze wstydem musiał ustąpić miejsce, które sobie samowolnie zajął. Pokora to bowiem miłość i prawda o sobie, to umiejętność dostrzeżenia swoich zalet i wad, a nie bycie życiowym nieudacznikiem i popychadłem. Choć świat dzisiaj powie, żeby być kimś trzeba być wygadanym, cwaniakiem, przepychać się łokciami. A Jezus mówi jasno, że człowiek, który został przez Niego wyzwolony, uwolniony, to człowiek służby, pokory, radości! O postawę nowego człowieka, postawę pokory, służby, radości, zaufania Tobie, proszę Panie!

Syrach zachęca do jeszcze: „Serce rozumnego rozważa przypowieści, a ucho słuchacza jest pragnieniem mędrca” (Syr 3,29). Syrach zachęca ludzi do słuchania przypowieści, aby okazać się mądrym. Każdy człowiek chce być mądry, tu jest rada skąd czerpać mądrość – ze Słowa Bożego! Św. Hieronim powiedział: „Nieznajomość Pisma Świętego, to nieznajomość Chrystusa”. Szkoda, że jako chrześcijanie znamy tak słabo Pismo Święte, szkoda, że tak mało je czytamy. A Syrach podpowiada, czytaj, a będziesz mądry, mądrością Bożą! Jako chrześcijanie, to powinno być jasne samo w sobie, żeby szukać przez Boże Słowo zażyłości z Bogiem. Trzeba Bogu dzisiaj powiedzieć przepraszam, za to, że tak słabo się staram o życie Twoim Słowem, które ma moc przemiany serca, życia…

To jest Nowy Syjon, o którym podpowiada List do Hebrajczyków: „przystąpiliście do góry Syjon, do miasta Boga żyjącego, Jeruzalem niebieskiego, do niezliczonej liczby aniołów, na uroczyste zebranie, do Kościoła pierworodnych, którzy są zapisani w niebiosach, do Boga, który sądzi wszystkich, do duchów sprawiedliwych, które już doszły do celu, do Pośrednika Nowego Testamentu - Jezusa” (Hbr 12,22-24a). Do Syjonu, czyli Nowego miejsca kultu Boga, do nowego Prawa, do nowego życia, przystąpiliśmy przez chrzest. Czy mamy tego świadomość dzisiaj? Jakie o tym dajemy świadectwo? Dzisiaj widzimy laicyzacja świata, relatywizm i hedonizm panoszący się dookoła nas. To są dla wielu cechy i oznaki bycia w świecie kimś. Ale chrześcijaństwo to co innego, to miłowaniem prawdy, sprawiedliwości, przebaczenia. Dzisiaj trzeba nam uderzyć się w piersi, podjąć refleksję nad niewiernością ludzkiego serca Bogu i Jego Ewangelii, trzeba na nowo i doskonalej oddać się Jezusowi, przyłączyć się do Niego, aby czerpać energię Bożej miłości. A co Słowo, Pan Bóg mówi dzisiaj Tobie?

Doświadczania Boga w codzienności!

Brak komentarzy: