20 niedziela zwykła: Odrzućcie głupotę i żyjcie! Usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana!

Liturgia Słowa 20 niedzieli zwykłej:

Prz 9,1-6 Ps 34 Ef 5,15-20 J 6,51-58

            Wizyta patriarchy Cyrla I w Polsce jest wydarzeniem ważnym, nie tylko ze względów politycznych (m.in. wystosowanie Wspólnego Przesłania Kościoła katolickiego w Polsce i Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego do Narodów Polski i Rosji, podpisanym w Warszawie), ale zwłaszcza religijnych. Jak sam także zauważył patriarcha Cyryl dzisiaj potrzeba, aby te dwa siostrzane Kościoły żyły razem w pokoju i wzajemnej zgodzie i miłości. Dzisiaj przez takie zachowanie wzmocni się nie tylko ruch ekumeniczny, dążący do zjednoczenia wszystkich chrześcijan, ale także ukaże się światu poprzez apostolstwo, zwłaszcza świeckich, że Chrystus przezwycięża podziały i to On nas jednoczy. Dzisiaj potrzeba takiego świadectwa całemu Kościołowi.

Dzisiejsza Liturgia Słowa od wezwania: „Odrzućcie głupotę i żyjcie, chodźcie drogą rozwagi!” (Prz 1,6) i w Liście do Efezjan: „Nie bądźcie przeto nierozsądni” (Ef 5,17). Rozum jest czymś ważnym w życiu każdego człowieka. To dzięki niemu człowiek wiele zdziałał i osiągnął, o czym świadczy m.in. wielość i różnorodność cywilizacji, żaden inny gatunek na Ziemi tego nie dokonał. Pisze dalej św. Paweł: „Baczcie pilnie, jak postępujecie, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy” (Ef 5,15). Człowiek obdarzony przez Boga tym darem, darem rozumu, wezwany jest do jego używania i podejmowania decyzji rozumowych, a nie opartych na emocjach. Według badań: dzisiaj 80-90% ludzi podejmuje decyzje pod wpływem emocji, a nie rozumu. Emocje nie są dobrym doradcą, a mimo to świat mówi, żeby żyć tak jak podpowiadają nam emocje, uczucia czy popędy – masz ochotę na seks, alkohol, narkotyki, na cokolwiek, to rób to, a to da ci szczęście. Co innego dzisiaj mówi Pismo Święte: „Wyzyskujcie chwilę sposobną, bo dni są złe” (Ef 5,16).

Dni są złe, często to słychać. Ale mamy takie czasy, jakie sobie sami zgotujemy. Dlatego każdą chwile trzeba wykorzystać tak, aby osiągnąć zbawienie. Jak to zrobić? Podpowiada dalej św. Paweł:

„nie upijajcie się winem, bo to jest [przyczyną] rozwiązłości” (Ef 5,18). Alkohol i inne używki nie dają wolności człowiekowi. Jest teraz miesiąc sierpień, miesiąc trzeźwości. Można się śmiać i mówić, że w sierpniu nie piją Ci, co mają problemy z alkoholem. Ale ile głupot robi się pod wpływem alkoholu chyba wiele osób słyszy, chociażby w telewizji. Skoro nie alkohol, to czym się upijać?

Modlitwą, pisze dalej św. Paweł: „napełniajcie się Duchem, przemawiając do siebie wzajemnie w psalmach i hymnach, i pieśniach pełnych ducha, śpiewając i wysławiając Pana w waszych sercach” (Ef 5,18-19). Modlitwa i życie Duchem Świętym, to szukanie Woli Boga, o czym dzisiaj też mówi św. Paweł: „usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana” (Ef 5,17). Bóg wzywa mnie dziś do odpowiedzi na pytanie, czy czas jaki poświęcam na modlitwę jest wystarczający? Czy nie jest go za mało? Bo to, że są wakacje nie znaczy, że jest to odpoczynek od Boga…

„Dziękujcie zawsze za wszystko Bogu Ojcu w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa” (Ef 5,20). Postawa dziękczynienia uzmysławia wiele, ukazując, że wszystko jest darem Boga. Dzisiaj bardzo mało słyszy się dziękuje, a więcej: to mi się należy, albo proszę… Kiedy ostatni raz dziękowałem Bogu? Za to co mam? A nawet za to co nie mam, za te trudne łaski dla mnie? Dzisiaj chce Tobie Panie dziękować, za rozum, za to, że mnie nim obdarzyłeś i wzywasz mnie każdego dnia do szczęścia, a drogę do niego odnajdywał poprzez rozum i życie religijne!

            W modlitwie szczególne miejsce zajmuje Eucharystia. Dlaczego ostatnio tak dużo o niej mowa? Od kilku tygodni występuje w Ewangelii Wielka Mowa Eucharystyczna Jezusa. Dlaczego? Odpowiedź dla mnie jest jasna, trzeba sobie odpowiedzieć na pytanie czy zmienia się we mnie coś pod wpływem Eucharystii, czy to niedzielnej czy codziennej?

„Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim” (J 6,56).  W tych słowach Jezus ukazuje mi coś bardzo ważnego, mówi o relacji mojej do drugiego człowieka. Wiele osób także, jak ja, spożywają Jego Ciało i Krew, więc i w nich trwa Jezus. Jak więc możliwe jest przeze mnie ich krytykować, oczerniać, nienawidzić, niszczyć? To ustawia mnie w innej perspektywie wobec nich, perspektywie szukania i dostrzeżenia w nich Jezusa, a przez to okazywania im prawdziwej miłości, na wzór miłości, jaką doświadczam w Eucharystii. O taką miłość do drugiego człowieka proszę Cię Panie! A co Słowo, Pan Bóg mówi dzisiaj Tobie?

Błogosławionej niedzieli i czasu zwykłego!