Liturgia Słowa Objawienia Pańskiego
Iz 60,1-6 Ps 72 Ef
3,2-3.5-6 Mt 2,1-12
Dzisiaj wraz z
całym Kościołem obchodzimy Uroczystość Objawienia Pańskiego, popularnie zwanych
Trzech Króli. Ze świętowaniem tej uroczystości znane są różne zwyczaje np.
poświęcenie kadzidła i kredy w Kościele czy od niedawna znane Orszaki Trzech
Króli, które przedstawiają ich historię. Imiona Trzech Króli nie są podane w
Piśmie Świętym, ale tradycja chrześcijańska tak ich nazwała. Związane to może
być z innym zwyczajem pisania na drzwiach domu K+M+B, co oznacza nie tylko
imiona Trzech Króli, ale z języka łacińskiego tłumaczy się jako Christus
Mansionem Benedicat, czyli Chryste błogosław temu domowi. Dlatego tak
często w tym okresie kapłani odbywają wizytę duszpasterską, modląc się i
błogosławiąc domy.
Dzisiejsza
Liturgia Słowa jest pobudzająca. Izajasz mówi „Podnieś oczy wokoło i popatrz”
(Iz 60,4). Żeby coś zobaczyć to trzeba się ruszyć. Logiczne. I co wg Izajasza
mam zobaczyć? „Ponad tobą jaśnieje Pan, i Jego chwała jawi się nad tobą”
(Iz 60,2). Fascynujące. Tylko, że obite o uszy i chyba za bardzo do tego się
przyzwyczaiłem. Przecież to takie powszednie i powszechne. I pewnie na
kontemplacji takiego obrazu by się skończyło, gdyby nie św. Paweł, który zachwyca
mnie dzisiaj. W pierwszych słowach mówi: „Przecież słyszeliście” (Ef
3,2). No tak, tyle kazań, nauk, katechez usłyszałem w swoim życiu i się
zastanawiam czy chociaż trochę się nawróciłem? A Jezus pierwsze słowa jakie
powiedział w Ewangelii św. Marka to: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”
(Mk 1,15). Człowiek ma te przywarę, że przyzwyczaja się i nie bardzo lubi
zmiany. Dlatego każdy człowiek, który nie chce zmian, podobny jest do
dzisiejszego Heroda z Ewangelii. „Skoro to usłyszał król Herod, przeraził
się”, a później dokonał rzezi dzieci, niewiniątek. Boże, dziękuje Ci, że nie
chce być, jak Herod, ale że chce się zmieniać!
Tymczasem
Jezus przyszedł na ziemię po to, aby wszystkim ukazać się, jako Zbawiciel.
Prorok Izajasz mówi: „pójdą narody do twojego światła, królowie do blasku
twojego wschodu” (Iz 60,3). Światło jest ważne, ono pomaga roślinom
wzrastać, żyć. Podobnie jest z życiem duchowym, musi być w nim światło, światło
Boga w modlitwie, w czytaniu Pisma Świętego, musi być światło Ducha Świętego. Dzisiaj
jednak zbyt często człowiek woli ciemność… Dlatego zwycięża w człowieku duch
materializmu i relatywizmu, z przez to zanika w człowieku życie i wyczucie
duchowe. A co robi Bóg i Jego światło? Podpowiada dzisiaj psalmista: „Za dni
jego zakwitnie sprawiedliwość, i wielki pokój. Wyzwoli bowiem biedaka, który Go
wzywa, i ubogiego, co nie ma opieki.
Zmiłuje się nad biednym i ubogim, nędzarza ocali od śmierci.” (Ps 72). W
człowieku, gdy jest żywy duch, jest pokój, człowiek jest spokojny, bo wie, że
żyje zgodnie z Jego wolą; nie ma strapień, bo wierzy, że Bóg się o wszystko
zatroszczy i wie, że nie zginie, bo Bóg daje życie i to życie wieczne.
Ci trzej
Królowie, zwani także Mędrcami symbolizują wszystkie narody ziemi, narody
pogańskie. Paweł dopowiada w drugim czytaniu: „poganie już są
współdziedzicami i współczłonkami Ciała” (Ef 3,6). Każdy z nas jest
powołany do świętości i realizowania jej w swoim życiu, nie w wielkich
rzeczach, jak się to często kojarzy. Ale w małych – bycie świętym w swojej
pracy wraz z innymi współpracownikami, w szkole wraz ze znajomymi z klasy i
całej szkoły, w swoim domu wraz z całą rodziną. To jest trudne, nie wątpię,
zwłaszcza gdy wokoło coś denerwuje, coś nie wychodzi. Dlatego w tych wszystkich
wydarzeniach odnaleźć muszę swoją drogę do Betlejem i ucieszyć się, jak Mędrcy
ze spotkania z Jezusem. O bycie świętym w każdym dniu, proszę Cię Panie! A co
Słowo, Bóg kieruje dzisiaj do Ciebie?
Błogosławionego
Nowego Roku 2013!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz